Maniok
Łac. Manihot esculenta Crantz, Manihot utilissima
Roślina uprawiane w Ameryce Południowej, Afryce i na Karaibach. Najchętniej rośnie w klimacie tropikalnym. Została odkryta w Brazylii. Jest nieco podobna do korzenia imbiru, które przed przygotowaniem należy obrać z łykowatej skórki. Niestety ze względu na właściwości trujące nie można spożywać ich na surowo, lecz po wstępnej obróbce czyli po ugotowaniu lub wysuszeniu. Bulwy manioku ze względu na duża zawartość skrobi zazwyczaj po wysuszeniu są mielone i przerabiane na mączkę -tapiokę, którą dodaje się do wielu dań popularnych w Ameryce Południowej. W Brazylii stanowią dodatek do farofy lub fejiolady, a w Kolumbii z mączki z manioku wypieka się chleb lub dodaje się ją do zup. W Afryce korzenie manioku są tarte, marynowane, a następnie smażone i przerabiane na gęstą pastę. Ze względu na brak żywności w państwach afrykańskich maniok zaliczany jest do podstawowych produktów. Natomiast w Azji np.: w Indiach, korzenie manioku zazwyczaj podawane są po ugotowaniu jako przystawka do mięsnego lub rybnego curry. Generalnie maniok dodawany jest do dań w zastępstwie ziemniaków lub mąki pszennej.
Donna Hay
